‘Je bent te fel.’
‘Je praat te snel.’
‘Je lacht te luid.’
‘Je draagt nog make-up.’
‘Je hecht nog te veel aan kleding.’
‘Je vraagt nog geld voor je producten.’
‘Je kijkt het duister niet aan.’
‘Je bent te weinig aan het helen.’
‘Je bent nog niet echt wakker.’
‘Je leeft alleen maar vanuit liefde en joy.’
‘Je bent gebrainwashed door new age.’
‘Je bent inverted door AI.’
Oftewel:
‘Je bent niet spiritueel genoeg.’
Als ook:
‘Je bent te spiritueel.’
Ik schijn blijkbaar niet in een hokje te passen en hoor geregeld hoe ik toch ergens ’te’ ben.
Terwijl overduidelijk de great reset de voorbode is van de great awakening, en we individueel en collectief staan voor de keuze tussen ‘You own nothing and be happy’ of ‘Nothing owns you,’ is er dus ook een strijd gaande over wie wel of niet spiritueel genoeg is.
De Eindtijd, het Uur, nodigt blijkbaar uit tot allerlei angsten en (ver)oordelen om niet goed genoeg te zijn als het Oordeel wordt geveld. Dus vellen we dat oordeel graag alvast over elkaar en hebben diverse groepen ieder een eigen soort van prototype van goed en deugdzaam burger in hun hoofd op basis waarvan onderscheid gemaakt wordt tussen mensen die wel en die niet voldoen.
Zo ook heeft blijkbaar de ‘spirituele mens’ een bepaalde manier waarop hij eruit moet zien en hoe die zich moet uiten en gedragen. Voldoe je niet aan die eisen, dan ben je niet spiritueel genoeg. Heb je er te veel, dan ligt het er blijkbaar weer te dik bovenop en ben je het aan het faken.
Je boodschap mag niet te spiritueel zijn, want dan gaat het zweven voor mensen, maar als je het zo zweverig brengt dat mensen het niet meer kunnen volgen, dan ben je blijkbaar heel erg verlicht en dus verder dan de ander, waarop je de goeroestatus krijgt.
We zijn echter allemaal spiritueel.
We bezitten allemaal een ziel; dat maakt ons mens. Als de ziel ons lichaam verlaat, gaan we dood en zijn we slechts nog een grofstoffelijk restant van dat waarmee we ons identificeerden.
Inspireren betekent letterlijk “inademen.” In essentie gaat het dus om het inademen van ideeën, energie en passie die ons in beweging brengen. Met onze inademing beginnen we onze reis hier op aarde, met onze uitademing stoppen we het.
Vandaar dat die inspiratie zo belangrijk is. Het verbindt ons aardse leven met het fijnstoffelijke zielenleven.
To inspire betekent dan ook bezielen: iemand in verbinding met de ziel brengen. Daarom voelen mensen die hun levensvonk kwijt zijn zich ook vaak meer een zombie dan levend. Hun bezieling is weg. En dan loopt je levensenergie gestaag terug.
Kinderen tonen ons dit als geen ander.
Zij zijn van nature spiritueel, nieuwsgierig, leergierig en geaard. Als we ons er niet mee bemoeien en ze niet kaderen, knechten of in hokjes stoppen, dan blijven zij met hun unieke licht en hartsfrequentie de wereld kleuren.
Zij denken niet in labels, maar zien de magie van het leven in alles en iedereen. We worden momenteel uitgenodigd om weer te herinneren wie we werkelijk zijn, om weer te gaan leven vanuit ons innerlijk kind, het licht van onze ziel, vrij van alle identificaties die we in de loop van ons leven hebben aangeleerd en opgepakt.
Laten we dus vooral onszelf zijn.
Het hokjesdenken beperkt ons en leidt tot veroordeling, terwijl we in wezen allemaal een unieke expressie van dezelfde bron zijn.
Misschien is dat sowieso de ware opdracht hier op aarde:
ongegeneerd, schaamteloos, zonder schuld(gevoelens), met open hart en een vrije geest, authentiek ons ware zelf zijn.
Be authentically you. And enjoy every second of it!
Liefs, Eveline