Kun je door het geboorteproces gaan zonder ergens enige frictie te voelen? Vraag het een baby die net geboren is en hij zal niet in woorden antwoord geven, maar zijn lijf zal boekdelen spreken. En natuurlijk heeft niet ieder kind hetzelfde ‘geboortetrauma’, maar dat de weg door het geboortekanaal een impact heeft op fysiek, emotioneel en mentaal niveau zal niemand meer ontkennen.
Daarnaast heeft de manier van geboren worden een duidelijke imprint voor het spiritueel niveau. Waarvan sommigen het omdraaien en zeggen dat de ziel juist voor een dergelijke geboorte heeft gekozen als start van hun ontdekkingsreis hier op aarde.
Wat waar is, blijft mogelijk altijd in het midden.
Wat wel overduidelijk is, is dat de druk tijdens dit proces wordt opgevoerd en het vooral om overgave vraagt. Van de moeder en zeker ook van het kind. Hoe meer het kind in staat is om mee te bewegen, fysiek zich samen kan laten drukken, niet verstijfd en de leiding blijft nemen in dit proces, hoe ‘soepeler’ het zal gaan.
Nu we collectief door het geboorteproces van de nieuwe wereld gaan, oftewel we de kans krijgen voor een mega bewustzijnsshift, is het dus niet zo gek dat we nu ook individueel te maken krijgen met een soortgelijk proces als toen we fysiek geboren werden. Met alle gevolgen van dien op alle niveaus van zijn.
Dat betekent praktisch gezien dat nu de druk wordt opgevoerd.
En nu de geboorte, het nieuwe levenslicht, dichterbij komt, kunnen we dus ook steeds meer ongemakken gaan ervaren op fysiek, emotioneel of mentaal niveau. Alles waar we nog star zijn, waar we vastzitten dan wel blokkeren, wordt zichtbaar en vooral, mogelijk zelfs uiterst pijnlijk, voelbaar.
We worden individueel geconfronteerd met dat wat er nog duister in ons is en komen als vanzelf oog in oog te staan met ons allereerste trauma, onze eerste traumatische ervaring vaak gekoppeld aan onze geboorte.
Zie het als een omgekeerde geboorte waarbij we zoals de metafoor van de uienschillen, steeds dichter komen bij wie we in werkelijkheid zijn. We bewegen paradoxaal genoeg naar de kern terug door geboren te worden op een hoger bewustzijnsniveau en dat gaat niet zonder slag of stoot.
Hartkloppingen, hoofdpijnen, onbeduidende klachten, interne spanningen en bijvoorbeeld ook wisselingen in onze bloeddruk zijn steeds meer voorkomend. Ons hele systeem staat onder druk en dat kan enorm beangstigend zijn. Waardoor de bestaande klachten enkel verergeren.
De boodschap achter al deze klachten heeft te maken met de roep van je ziel.
Zij wil je laten weten dat zij er is, ze vraagt om aandacht, liefde, heling, bewustzijn. Met andere woorden: ze klopt aan. En dat doet ze middels jouw meest gevoelige plekje. Want daar komt de druk het hardst binnen, waardoor je wel moet luisteren én daar ben jij het meest ontvankelijk voor het levenslicht, omdat er geen verdedigingsmechanisme tussen zit.
Iemand zwakke plek wordt ook wel zijn achilleshiel genoemd. Met verwijzing naar het Achilles-verhaal uit de Griekse mythologie, wordt in deze uitdrukking geduid op de dood van het godenkind Achilles door een pijl in zijn achilleshiel. Op dat plekje was hij namelijk niet onkwetsbaar. Zijn achilleshiel maakte hem menselijk en daardoor ook sterfelijk.
Wellicht dat we daarom het woord kwetsbaar zijn gaan koppelen aan leven vanuit authenticiteit, openheid en puurheid. We denken dat we door menselijk te zijn, door ons kwetsbaar op te stellen, we makkelijk af te maken zijn, letterlijk dan wel figuurlijk.
Leven vanuit een open, ontvankelijk en vrij stromend hart is echter verre van kwetsbaar.
Het is enorm krachtig. Het activeert ons zelfhelend vermogen, laat ons intunen en afstemmen op het grotere geheel en verbindt ons met de Bron, het Licht in onszelf en elkaar.
Het interessante in deze is dat we in principe ook pas worden beschouwd als een echt levend mens, indien we onze eigen angsten en negatieve gedachtegang respectievelijk hebben geheeld en verlicht. Tot die tijd is vooral ons onbewustzijn onze achilleshiel en houdt dat ons vast in een eindeloze loop.
Steeds vaker kom ik weer verhalen tegen over het verhaal van het trustfonds, de inschrijving in het burgerlijk register met als dankjewel een BSN nummer en de term lost at sea. Men denkt door een enkele handeling autonoom te worden en de rechten van mens weer op te kunnen eisen. Helaas gaat het niet om woorden, maar om daden. Of beter gezegd nog om energie en bewustzijn.
Je kunt namelijk wel zeggen dat je autonoom of misschien zelfs wel soeverein bent, maar hoe handel je en wat straal je uit?
Als je innerlijk nog niet vrij bent, dan leef je in feite nog steeds als een zombie. Met de term lost at sea wordt dan ook vooral bedoeld dat we dolende zielen zijn en dat ons zicht vertroebeld is door een dikke laag mist van onwetendheid over wie we werkelijk zijn.
De werkelijke status van levend mens bereiken we door de geestelijke verlichting. En aangezien we als water zijn, uit het water geboren worden en in onze zuiverste vorm er water door onze aderen stroomt, is de kracht van zuiver water in dit proces enorm. Je lichaam nodig je dan ook uit om daar waar jij nog niet stroomt, waar jouw water nog vertroebelt is, jezelf te zuiveren met vergiffenis en zelfliefde.
Met andere woorden, onze innerlijke wateren zijn net als de zee het holy water.
We kunnen daarin dus verdrinken of opnieuw geboren worden. Het hangt er maar net vanaf of we onze innerlijke wateren vergiftigen en we door de troebelheid verdwalen en ziek worden, dan wel dat we er onze zegening erin vinden met als ultieme beloning de toetreding tot het Koninkrijk, het Paradijs of de Hemel, hoe je het ook noemt.
Om de nieuwe dimensie te betreden waar we allemaal naar verlangen, wordt van ons dus eigenlijk vooral gevraagd om onze menselijkheid te omarmen. We zijn afgedwaald, bewust dan wel onbewust en jouw achilleshiel is de missing link naar het godendom. Wil je je innerlijke wateren zuiveren, wil je niet meer lost zijn, vraag jezelf dan af wat is mijn zwakke plek? Wat vraagt mijn liefdevolle aandacht?
Jij bent de sleutel.
Durf jij je over te geven, mee te stromen? Jouw bewustzijn is heilig en je wordt als een levend mens beschouwd zodra dit bewustzijn weer helder is. De vraag is dan ook, kun jij je innerlijke duisternis verlichten en meebewegen vanuit een oervertrouwen, welke kwaliteit niet geheel toevallig is verbonden aan het water element? We zijn als water en vinden altijd onze weg, maar alleen als we het durven laten stromen.
Liefs, Eveline