Er is al veel geschreven over de splitsing van realiteiten die heeft plaatsgevonden, of volgens sommigen nog plaats moet vinden. Voor mijn gevoel heeft die splitsing op energetisch niveau al plaatsgevonden en aangezien materie bewustzijn volgt, is het nu aan de aardse werkelijkheid om mee te gaan bewegen. Aangezien het twee totaal verschillende tijdlijnen zijn, namelijk die van liefde of van angst, zullen ze niet onopgemerkt uit elkaar bewegen. En dit betekent vooral nog meer kiezen om uit de strijd te blijven en heel duidelijk je focus te leggen op wat wel.
Het wordt ondertussen steeds duidelijker dat de oude wereld, in elk geval het fundament waarop onze samenleving was gebouwd, ineenstort. Op alle niveaus in onze samenleving zie je de scheuren en barsten zichtbaar worden. En dat is maar goed ook. Dat maakt dat het collectief veld van bewustzijn steeds groter wordt. Wat fijn werkt als katalysator van dit proces.
Tegelijkertijd zie je overal lichtpuntjes aan de horizon oppoppen.
Dit zijn nieuwe initiatieven, grootschalig of op microniveau, authentiekere verbindingen en vooral een diep verlangen naar harmonie, overvloed en liefde voor iedereen. Het mooie hiervan is dat dit verlangen, dit diepere weten dat er meer is, al die tijd al in ieder van ons zat. Nu wordt het uitgesproken, gedeeld, erover gesproken. Nu gaan we geloven dat het niet alleen een droom is, maar ook realiteit kan worden. Het zorgt voor de spreekwoordelijke olievlek die zich uitbreidt over de aarde.
Ik hou van deze tijd. Ik kan niet anders zeggen. Wat een tijd om te leven, om deze kwantumsprong in onze ascentie als mensheid mee te mogen maken.
Tegelijkertijd gaat dit natuurlijk niet zonder vallen en opstaan. Steeds meer merk ik dat die twee realiteiten als een soort glitch door elkaar heen bewegen. Alsof ik soms in twee werelden tegelijk zit. Zo zie ik iemand, zo is die weg. Zo horen we iemand kloppen, maar blijkt er niemand te zijn. Zo weet ik ineens exact wat er gaat gebeuren, zonder dat ik dat had kunnen weten. Er zijn teveel toevalligheden en evenzoveel opvallendheden.
Met de toename van de glitches, neemt ook het paranormale vermogen van ons toe. Misschien neem je de laatste tijd ook dingen waar waarvan je denkt: huh, hoe dan? Wat is dit? Het maakt ons nog meer bewust van dat we zelf de creator zijn van onze werkelijkheid. Wie ben je? Wie wil je zijn? En in welke realiteit wil jij leven? Waar ik vroeger hier misschien eens per week over nadacht, zo merk ik dat ik steeds bewuster wordt van dat ik de sleutel ben en dat ik iedere seconde een keuze maak en ook mag maken.
Welke tijdlijn kies jij?
Als je bewust wordt dat de oude wereld van angst nog aan je trekt, en het altijd zo binnen, zo buiten is, dan is de huidige tijd vooral een periode waarin je de kans krijgt om iedere keer meer voor liefde te kiezen. Want al dat nog gehecht is aan of vast zit in het oude, is ook hetgeen in jou dat nog meer liefde en licht mag krijgen. Onthechten van wie je dacht te zijn, loskomen van het wereldbeeld dat je voor waar aannam, zorgt voor innerlijke vrijheid en ruimte om het nieuwe te laten landen.
Aan de andere kant is de frictie die je nu ervaart op bepaalde gebieden in je leven ook een teken dat die realiteit niet meer bij je past. Je wereld valt niet uit elkaar, het vormt zich opnieuw rondom jouw keuzes. De tijdlijn die niet meer resoneert met jouw keuze, met jouw inner belief, stoot jou dus ook automatisch af. Wegen lopen dood of kansen blijven uit. Je wordt mogelijk ook aangevallen, uitgestoten en zelfs verbannen. Simpelweg omdat de mensen die wel in die tijdlijn geloven niet meer van jouw frequentie zijn en jou zien als bedreiging voor hun eigen voortbestaan en geloofssystemen.
Sta jezelf toe om afgestoten te worden.
Velen wilden een totaal andere werkelijkheid. Wel, je krijgt waar je om vraagt.
De huidige tijd vraagt iedere keer weer als je geraakt wordt, als je je in de hoek gedrukt voelt, als je je aangevallen voelt, of op wat voor manier dan ook benauwd of angstig raakt, om stil te worden en met jezelf te gaan zitten. Waar kies jij voor? Voor strijd of voor nieuwe mogelijkheden?
Let’s rise above it and fly to the new.
Liefs, Eveline