We weten ondertussen allemaal dat angst kan leiden tot een collectieve massa psychose met enorme destructieve gevolgen. Het omgekeerde is echter ook van toepassing. Geluk, liefde, positiviteit zijn ook besmettelijk. Laten we ons daarom daarop focussen en het licht laten exploderen in onze samenleving. En natuurlijk klinkt dat makkelijker gezegd dan gedaan. Want waar te beginnen?
‘Vriendelijke woorden zijn als een honingraat, zoet voor de ziel en een medicijn voor het lichaam’ (spreuken 16:24)
Reeds in 2019 werd ik geïnspireerd door deze tekst en richtte ik de Bee4Light movement op. Niet veel later ontstond hieruit in 2021 de Lichtkerk vanuit de intentie om licht, positiviteit en liefde te brengen in een wereld waarin duister, verharding en angst steeds meer de boventoon leken te voeren.
Ondertussen weet ik gelukkig beter. De wereld zoals wij die kennen gaat misschien met veel chaos en bombarie ten onder. Maar waarbij menigeen nog met diverse noodgrepen tracht om het zinkende schip provisorisch drijvende te houden, weten steeds meer mensen dat er geen redden meer aan is en dat we hem mogen loslaten.
We mogen ervan onthechten. Van alles dat we dachten dat waar was en van wie we dachten te zijn. En gelukkig heeft eenieder een ingebouwd reddingsvest en hoeven we ons enkel nog mee te laten drijven met waar het water ons brengt. Zelfs al dreigen we kopje onder te gaan. Deze tijd vraagt niets anders van ons dan te vertrouwen op de onderstroom. Want in die stroming vinden wij de universele wijsheid: ancient wisdom en Goddelijke kennis.
Wij zijn als water. Wij vinden altijd onze weg.
Natuurlijk gaat dat niet zomaar. De hele great awakening gaat gepaard met een great reset op vele fronten. Iedere stuk dat ineenstort en iedere geforceerde kunstgreep laat ons zien waar het in de samenleving knelt en vooral waar het in onszelf nog duister is. Het dient ons net als ziekte; net als virussen, bacteriën en schimmels. Ook al willen velen hier nog niet aan. Het zijn slechts natuurlijke processen die enkel zichtbaar maken waar in onszelf we nog meer vanuit liefde mogen leven.
Het is nodig voor de shift die we mogen maken. We worden uitgenodigd om onszelf te ver-lichten, zodat we mee kunnen vibreren in hogere dimensies. Waar zijn we vergeten aandacht aan te besteden? Waar lopen we rondjes omheen? Wat willen we niet zien of aankijken? Wat negeren we en hebben we diep weggestopt? Op macro, meso en micro niveau worden we momenteel getriggerd, staan we collectief en individueel onder druk en krijgen velen het flink voor hun voeten. Zie het als een zegen. Het Licht expandeert.
Nu weet ik dat velen dit wel willen geloven. Maar…
Er zijn vele redenen waarom je het wel wil geloven dat er een mooiere wereld op ons wacht, maar nu de realiteit vooral pijnlijk en rauw aanvoelt als een etterende wond die maar niet wil helen, is juist dat geloof wankel. Het is het adagium: ‘eerst zien dan geloven’ wat velen momenteel nekt. Ons brein is zo gekaderd, ons bewustzijn zo geknecht dat we niet verder kunnen kijken dan onze neus lang is.
‘Je gaat het pas zien als je het doorhebt.’ Velen kennen die uitspraak van Cruijff wel. Toch begrijpen ze nog niet het onderliggende proces. Namelijk dat ons geloof bepaalt wat we in de werkelijkheid zien. Je bent wat je gelooft. Je externe wereld weerspiegelt je innerlijke wereld. Verander de wereld begin bij jezelf. Het zijn zomaar wat uitspraken die we allemaal kennen. Maar blijkbaar moeten we het eerst ervaren voor we ze geloven. Dan hebben we het pas door.
Het is onze torus, het energetisch veld rondom ons met als midden ons hart dat bepaalt wat we zien.
Het is juist dit veld dat vertroebeld en vervormd is geraakt door wat we zijn gaan geloven en denken te zien. Door diverse soorten gif op emotioneel, mentaal en fysiek niveau is ons bewustzijn vernauwd. De connectie met de Bron en ons innerlijk licht is erdoor geblokkeerd. En onze hoog vibrerende kwaliteiten zoals ons zelfhelend vermogen, telepathische gaven en helderziendheid zijn vaak in de vergetelheid geraakt.
Het heeft een mega impact op onze innerlijke balans en ons waar-nemingsvermogen. Doordat ons intuïtieve vermogen ook is geblokkeerd zijn we blindelings op de ander gaan vertrouwen en vergeten dat enkel onze innerlijke autoriteit leidend is. Als het andere leidt tot lijden. Als iedereen vanuit de intrinsieke motivatie om het goede te doen zou handelen, vanuit de connectie met de Bron/God, dan zouden er niet eens wetten nodig zijn.
Ons bewustzijn is in nevelen gehuld en dat komt sommigen goed uit.
Een quote die veel wordt gebruikt is: “Suppose They Gave a War and No One Came”. Het is de titel van een artikel van Charlotte E Keyes in 1966 voor het McCall’s magazine. Zij heeft deze anti-oorlog slogan, ontstaan in de hippie-subcultuur tijdens de Vietnam oorlog, populair gemaakt. Nog steeds wordt er een beroep op gedaan om aan te geven dat de kracht bij het volk ligt en niet bij de leiders die al dan niet gedwongen mensenlevens opofferen voor een oorlog waar niemand aan mee wil doen.
Nu is het interessant om te weten dat in die tijd inderdaad steeds minder jonge jongens bereid waren om naar het front te gaan. In diezelfde periode waren de bewustzijnsverruimende middelen ook in opkomst wat voor de regering reden was een verband te trekken tussen de bereidwilligheid om slaafs gehoor te geven aan de oproep en de toenemende aantallen vrije geesten die leefden in licht en liefde, én daardoor dus vrede verkozen boven oorlog. Er zijn gegronde redenen om te denken dat (mede)hierdoor de oorlog tegen drugs werd afgekondigd.
De beweging die in die tijd ontstond werkte aanstekelijk, bijna besmettelijk.
De hippietijd laat ons iets belangrijks zien. Niet alleen was een enkele ervaring met geestverruimende middelen voldoende om het leven totaal anders te zien, ook zorgde het onderlinge contact met mensen met een verruimd bewustzijn ervoor dat men zich steeds bewuster werd van de grootsheid en magie van het leven. Men werd bewust van de onderlinge verbondenheid van alles dat er is, herontdekte de eigen connectie met de Bron/God/ het Licht en voelde dat er een grotere macht was die leidend was in het leven en liefde en harmonie bracht.
Als je iets positiefs doet, geeft dat een kettingreactie. Als je iemand deelgenoot maakt van je vrijheid van geest, kunnen zij hun eigen glazen plafonds doorbreken. Als je anderen meeneemt in jouw liefdevolle blik op het leven, geeft dat verzachting. Als je jouw grootste dromen leeft, dan inspireert dat anderen om ook vanuit hun hart te leven. Als je kiest voor licht en liefde, dan verbindt dat. Het brengt hoop, vertrouwen en verlichting.
‘The biggest act of rebellion is the pursuit of self.’
Mijn, misschien wel, grootste inzicht tot nu toe is dat er steeds minder joie de vivre is. Velen zijn vooral bezig ergens te komen, iets na te streven, te perfectioneren, te bezitten, maar ook te helen, te (door)voelen, alles om maar het waardig te zijn, om (er) te mogen zijn. Maar wat als het leven bedoeld is om vooral te ervaren? Schaamteloos. Zonder schuld. Zonder gene. Vrij. Ontdekken, proeven, genieten. Wat als we gaan ontdekken dat er een leven in overvloed op ons wacht, enkel als we onszelf bevrijden van onze eigen kaders.
Wat als onze trauma’s ons uniek maken en de ingang zijn naar het licht in onszelf? Het zijn juist de cracks die voor de mooiste creaties zorgen: muziek die je raakt, schilderijen die je laten verwonderen, boeken die je meenemen naar andere dimensies, dansvoorstellingen die je laten wegdromen en je tot tranen toe roeren. Iedere ervaring die raakt komt voort uit de ‘gebrokenheid’ van de creator.
Dat is wat de mensen ontdekten in die tijd waarin ze niet meer wilden kiezen voor oorlog. Alles is liefde. Altijd al geweest. We zijn al precies daar waar we moeten zijn. Nu de oorlog om ons bewustzijn hoogtij viert, mogen we ons daarop hierop gaan richten. Het terugbrengen van levensvreugde, omdat er geen groter gevaar voor de zittende macht is, dan mensen die hun innerlijke vrijheid hebben gevonden.
Meer weten: Lees ’10 jaar duisternis’.
Liefs, Eveline