Ik zie het steeds meer om mij heen: de aanval op de ‘goeroe’. Waarbij met een ogenschijnlijk zelfingenomen tevredenheid zijn val wordt gadegeslagen, extra wordt aangedikt en vooral gebruikt wordt voor het bevestigen van de eigen waarheid met als het even kan een passend aanbod.

Ondertussen zijn er blijkbaar ‘verdiende goeroes’, ‘zelf geproclameerde goeroes’, ‘valse goeroes’, ‘door de mand gevallen goeroes’ en natuurlijk ook ‘upcoming goeroes’.

Het doet me denken aan een keer dat ik naar een ecstatic dance event ging en ik werd gewezen op de ‘ervaren ecstatic dancers’. Blijkbaar moet je om een ‘echte goeroe’ te zijn ook voldoen aan een aantal criteria die zowel liggen in het uiterlijk, als de manier van praten, in het jezelf profileren en de wijze van interactie aangaan. Op basis daarvan kun je dus je sporen verdienen, maar blijkbaar ook verliezen.

En terwijl men de goeroes graag een podium geeft, is het vooral wachten tot ze er weer aflazeren. Want terwijl de goeroe misschien met man en macht zijn of haar ongewenste en onbewuste goeroe-imago eer probeert aan te doen, of juist doet alsof ze het vooral niet zijn en de humbleness-card trekken, is het ook voor hun wachten tot ze er opeens gigantisch vanaf kletteren, als ze er al niet vanaf worden geduwd. Het leven van een goeroe gaat namelijk niet over rozen.

De vraag is daarbij natuurlijk wel: Wie heeft hem of haar op die positie gezet?

Vaak is dat toch een hele grote groep mensen. Zijn zij dan gek om iemand dat podium te geven of is de groep dusdanig groot dat we ze wel degelijk serieus mogen nemen? Want waarom is diegene hun goeroe geworden? Zien zij in hem/haar de nieuwe Messias en zitten zij zelf nog vast in het redderssyndroom te wachten op verlossing van buitenaf? Of heeft diegene daadwerkelijk een prachtig puzzelstukje van de universele waarheid in handen waardoor men aan zijn/haar lippen hangt en diegene dus terecht een podium verdient?

Want dat wij allen een puzzelstukjes zijn in het grotere geheel dat is ondertussen wel duidelijk. We komen allemaal uit dezelfde Bron, hebben allemaal dezelfde eindbestemming, maar ondertussen bewandelt ieder zijn eigen unieke pad en brengt eenieder zijn eigen unieke licht hier naar de aarde om dit volledig te gaan belichamen. Samen zijn we één. Onlosmakelijk met elkaar verbonden. We hebben daarom ook al die puzzelstukjes (van de waarheid) nodig om het volledig spectrum te omvatten.

Terwijl velen dit wel beamen en elkaar aanmoedigen om de eigen waarheid te gaan spreken en de eigen unieke plek in te nemen, wordt je echter flink aangevallen als die plek iets meer ruimte lijkt in te nemen dan die van de ander. Iets met: je kop niet boven het maaiveld uit mogen steken, maar tegelijkertijd wordt je op een verhoging gezet waardoor je niet anders meer kan. En terwijl je daar staat en vanuit liefde en naar beste weten jouw puzzelstukje van het licht aan de wereld toont, is het dus niet of maar wanneer je weer een kopje kleiner wordt gemaakt.

Feit blijft namelijk dat naast dat er een bepaalde maatschappelijke dynamiek is omtrent het adoreren van boodschappers tot een bepaalde hoogte om ze vervolgens weer te kielhalen, er ook meerdere factoren zijn waardoor iemand in een zodanige positie komt. Deze factoren zijn tijdens recente gebeurtenissen mede dankzij Matthias Desmet goed verklaard. Met goeroes werkt het niet anders. Namelijk er is sprake van een gemis aan zingeving, sociaal isolement, een dusdanig ernstige drieging, en vervolgens komt er een identificatie met de boodschap(per), groepsvorming, overdreven adoratie en misschien zelfs wel massahypnose.

Het heeft daarnaast ook een persoonlijk stuk.

Ieder mens heeft een ego, al dan niet een afgescheiden op zichzelf staand deel van onze persoonlijkheid, die het toch wel erg lekker vindt om in het licht te staan. Niet alleen omdat onze ziel licht is en het dus gewoon een logische aantrekkingskracht heeft, ook omdat we allen ergens zoekende zijn naar bevestiging en erkenning. Het ontkennen alleen al ervan is een ego ding. Net als doen alsof we geen redder zoeken.

Daarnaast is het een feit dat licht te midden van het donker feller lijkt te stralen. Dus als je zelf het licht nog te weinig belichaamt, of beter gezegd je eigen licht niet ziet, dan lijkt dat van een ander groter. Het geeft dus een vertekenend beeld dat misleidend kan werken en zelfs hypnotiserend. Denk aan een konijn die als verlamd in de lichten van een auto kijkt. En daarom volgen velen een bepaalde boodschapper en bestempelen hem als goeroe met als gevolg een tunnelvisie.

Punt is echter dat geen enkele tunnelvisie standhoudt.

Uiteindelijk verbreekt iedere betovering en dat is wanneer men de keuze heeft om het eigen innerlijk licht middels soulsearching te versterken, dan wel de goeroe onderuit te halen. Die had je immers betoverd nietwaar? Die verkondigde valse boodschappen, die misleidde jou, die had een te groot ego en moet dus worden neergesabeld omdat jij daardoor dwalende was. Of is het je eigen duister dat je omzet in een oordeel?

Helaas leven we in een maatschappij waar het bewustzijn over dit spel: waarbij ieder een stukje van de puzzel is, niet alleen ten aanzien van de universele waarheid, als ook voor wat betreft onze innerlijke wereld in zich houdt, nog niet algemeen bekend is. Toch zijn we slechts elkaar spiegels. Dat wat we in de buitenwereld zien en neerzetten is een reflectie van onszelf en waar wij staan. Niets meer of minder.

Als je de ander niet kunt zien voor wie hij werkelijk is, als je je eigen aandeel niet onder ogen ziet en als je de ander niet kunt vergeven, dan betekent dit dat jij jezelf ook niet kunt vergeven. Dan zullen negatieve gedachten en gevoelens van boosheid, wraak en frustratie je vanbinnen opvreten en uiteindelijk tot je dood leiden.

Velen verklaren zich momenteel soeverein, maar je kunt je niet soeverein verklaren, je kunt het enkel zijn. En zolang jij nog een oordeel hebt over anderen, heb je zelf nog een weg te gaan en leef ook jij nog niet vanuit onvoorwaardelijke liefde. Iets met de klok hebben horen luiden, maar niet weten waar de klepel hangt.

The only way out, is in.

Het verwijt naar goeroes is dat zij claimen dat zij de key hebben naar de maakbaarheid en het goddelijk creatorschap. En als er dan scheuren in hun verhaal komen, worden ze daar (terecht) op gewezen. Men vergeet daarbij dat alleen als al je chakra’s zijn aligned door oprechte vergiffenis en zelfliefde, je echt het licht kan gaan belichamen.

Dit verwijt naar new age, valse spiritualiteit en goeroes is wellicht terecht als je kijkt hoe het nu wordt gebracht, maar it takes two to tango en het belangrijkste component is te vinden in jezelf. Zolang jij nog geen meester bent over je eigen innerlijke wereld, maar je eist dit wel van een ander, dan mis je ergens een belangrijke waarheid. Zeker als je dan ook nog claimt het zelf beter te weten, waardoor je dus precies hetzelfde doet als de goeroe.

Feit is dat de meesten van ons het (nog) niet weten of beter gezegd belichamen. Daarom is het juist van belang open te gaan staan voor elkaar, zodat we de puzzelstukjes bij elkaar kunnen brengen, samen kunnen bundelen en samen kunnen gaan puzzelen. Niet alleen geeft dat veel meer verbinding, het maakt het spel van het leven ook nog eens veel leuker.

So who’s in?

Laten we samen spelen in het gouden midden.

 

Liefs, Eveline