Ik merk dat iedereen momenteel wel op een bepaald niveau zijn eigen battles aan het uitvechten is, én dat deze vooral te maken hebben met de eigen state of mind. Wie ben je, wie wil je zijn en in welke realiteit wil jij leven? Meer dan ooit worden onze blinde vlekken uitvergroot zichtbaar en voelbaar. Woede, frustratie, verdriet, angst, er komt van alles naar boven.
Ik geloof 100% dat het ons dient.
Het helpt ons bewust worden van hoe we onszelf gevangen houden in onze eigen geloofssystemen voortkomend uit trauma’s, niet-ondersteunende verhalen en bepaalde overtuigingen.
Ik zag van de week een video van Bashar die zei: ‘Waarom maak je je druk als je weet dat alles dat er gebeurt in jouw voordeel uitpakt?’
Het antwoord kwam vannacht in mijn heksenuurtje en ik deel hem met liefde, omdat ik ervan overtuigd ben dat het jou ook kan helpen nog meer te gaan leven vanuit flow, joy en alignment en vooral zal het je helpen dit wat Bashar zegt nog meer te integreren, waardoor angst, stress en innerlijke onrust weg zal vloeien en plaats zal maken voor liefde, licht en opgewektheid.
Het is voor velen al een feit van algemene bekendheid dat we in een samenleving leven die kunstmatig in elkaar is gefrutseld en bij elkaar wordt gehouden door kunstgrepen. Mannelijk en vrouwelijk narcisme en de toxische tango die daarop volgt is ons fundament, met in het groot een wurggreep op onze essentie en een verkrachting van de ziel, en in het klein een emotioneel afwezige man/vader en een emotioneel onbeschikbare vrouw/moeder gevolgd door een oerwond, die ik het baarmoedertrauma noem.
Beide hebben tot resultaat dat we ons continu onveilig voelen. Het is het gevolg van jarenlange blootstelling aan narcisme. Het creëert een onveilig bedding, met name in onszelf. We twijfelen erdoor aan onszelf, aan onze kracht en aan onze waarde. Waardoor we iedere keer de connectie met de Bron kwijtraken en dus ook uit verbinding, vertrouwen en innerlijk weten schieten.
Door dit instabiele fundament en door een basis gevoel van wantrouwen, zitten we continu in een vlucht-vecht-bevries-houding. Oftewel we zijn continu aan het analyseren, beoordelen, aftasten, invoelen, inschatten, berekenen… Want om die onveiligheid het hoofd te kunnen bieden, om de aanvallen die iedere keer plaatsvinden op wie we zijn te kunnen afhouden en om onszelf te beschermen zoeken we naar controle.
Zolang we maar alert zijn en vooral heel erg bezig met onze omgeving, kunnen we misschien ons hoofd boven water houden. Waarbij het water niets anders is dan onze emoties. We verzuipen er anders in. Het is teveel, te heftig, te intens. Vooral het onrecht. Dus gaan we overdenken. Met als logisch gevolg dat we overspannen raken. We zijn continu bezig met alle mogelijke scenario’s, uitkomsten en plot-twists omdat we voorbereid willen zijn op wat mogelijk gaat komen. En dus werken we alles uit tot in de detail, waarbij met name onze eigen rol continu eraan moet geloven.
Juist door het overdenken gaan we uit verbinding en vergeten we onze core-beliefs, onze core-essentie en onze core-values.
Als je hier bewust van wordt, van waarom je in zo’n overthinking-overspannen state of mind leeft, dan kun je ook de switch maken naar vertrouwen. Waarom moet je continu bezig zijn met al die scenario’s? Misschien diende het je als kind, was het een functioneel overlevingsmechanisme. Nu mag je echter je volwassen zelf naar voren schuiven die weet: I GOT THIS!
Dus als je nu worstelt, strijdt, als het wringt, spaak loopt, als je voelt dat je wordt aangevallen: kies voor je vrijheid.
‘Wat er ook gebeurt, het zal mij altijd dienen.’
Ik stond er vandaag mee op, en voor het eerst kon ik echt in iedere cel voelen wat er al die tijd tussen mij en dit oervertrouwen had gezeten. Er is niets dat ik niet aankan, omdat ik weet dat alles wat er gebeurt mij altijd dichter naar liefde brengt.
De zon schijnt, de lucht is blauw.
Het leven is prachtig, de switch zit in jou.
Meer weten, lees mijn boek ’10 jaar duisternis’.
Liefs, Eveline