De sleutel naar bestaansrecht

“Claim your spot.”

Als er iets herhaaldelijk, en zeker in onze jonge jaren, wordt gezegd dan is het wel dat je je plekje hier (op aarde) moet veroveren. In het gezin, in de groep, in de klas, op werk en in business, bij events, bij online trainingen, concerten, eigenlijk bij alles in het leven moeten we ons best doen om onze positie te bemachtigen én, niet geheel onbelangrijk, te behouden.

Het is al langere tijd ook een zeer bekende marketingstrategie. “Wees er tijdig bij.” “Claim nu jouw plekje bij dit event.” “Mis deze training niet.”

Het speelt vooral in op angst en denken in tekorten. Want als jij dus niet snel jouw plekje claimt, dan ben je hem kwijt, mis je de boot, grijp je ernaast, vis je achter het net, … Het is denk ik wel duidelijk. Als jij niet jouw spot claimt, dan gaat die naar een ander. En dat willen we natuurlijk niet, want ergens is door deze marketing strategie in combinatie met hoe we zijn opgevoed een angst voor tekort en buiten de boot vallen ontstaan.

Tegelijkertijd raakt dit, mede daarom, ons bestaansrecht.

We moeten er blijkbaar iets voor doen om te mogen bestaan. En niet zomaar iets: we moeten iets of iemand claimen voor we ergens recht op hebben, voor we er mogen zijn, zodat we datgene waar we recht op denken te hebben of dat waar we naar verlangen niet kwijtraken. Het is de continue angst om te laat te zijn, ons plekje te verliezen, mis te grijpen, wat uiteindelijk een gigantisch effect heeft op hoe wij in het leven staan. Denk aan: relaties, contacten, werk, het dagelijks leven. Ook en vooral ons zelfbeeld wordt hierdoor bepaald.

Zijn we wel goed genoeg?

Aan ons bestaansrecht hechten voorwaarden, eisen, gedragingen. We moeten dus eerst iets doen en vooral bang zijn het te verliezen. Nu zie ik vele ontwikkelingen ontstaan in discussies waarbij men steeds meer bewust wordt van de inbreuk op dit bestaansrecht door de overheid. We mogen immers niet zomaar ergens wonen en moeten als enig levend wezen op aarde vrijwel overal voor betalen. Zelfs zonlicht lijkt steeds minder gratis te zijn, want in de strijd ertegen zal het vast niet lang duren eer we daar ook een taks voor hebben.

Toch staan diezelfde mensen niet stil bij de misschien wel grotere impact van de overtuiging van ‘het claim je plekje’ en de kracht van hun eigen gedachten. Het is nu eenmaal zo binnen, zo buiten, zo boven, zo onder. Zeker als het gaat om de relatie met jezelf en met anderen. Het lijkt een vastgeroeste overtuiging te zijn geworden dat als je iets of iemand niet claimt en je je er niet aan vastklampt, je het kwijt kan raken. Wat natuurlijk daardoor als een continu zwaard van Damocles boven je hoofd komt te hangen. Immers wat je aandacht geeft groeit en door krampachtig aan iets of iemand vast te houden, zorg je juist dat het van je weg beweegt.

Met andere woorden: Wat je loslaat, komt naar je toe.

In het verlengde hiervan ligt natuurlijk ook een angst. Want wat als het niet naar je toekomt? Wat als er geen plekje meer is bij het concert? Wat als de ander niet bij je terugkomt? Wat als je die kans nooit meer krijgt, wat als ….? Het is hierbij goed om te bewust te worden van wat je loslaat. Onder de claim op de ander ligt namelijk een behoefte. Hetzij een behoefte aan liefde, succes, begeleiding, of misschien wel een ervaring. Ontdekken wat je werkelijke verlangen is, geeft ruimte om daarbij aanwezig te zijn en daar je aandacht met liefde op te richten, in plaats vanuit tekort op iets of iemand anders.

Als je die behoefte los kunt koppelen van hoe het naar je toekomt en in welke vorm, dan hoef je dus eigenlijk enkel dat laatste los te laten met het vertrouwen dat datgene wat bij jou past naar je toe komt. Dan kun je ontspannen zijn en enkel je aandacht richten op wat je werkelijk wilt, zonder daarbij de uitkomst te willen claimen. Simpelweg omdat je er dan mag zijn en jouw behoeften ook. Dan kan het op jouw pad komen zoals het bedoeld en passend is. Dat kan inderdaad betekenen dat je relatie eindigt voor die kan beginnen. Of dat je geen plek heb bij die ene coach. Maar misschien komt je ware liefde juist nu op je pad of ontmoet je een veel betere coach.

Uit angst gaan we proberen te controleren.

Angst en controledrang gaan over het algemeen samen op. Je claimt de ander omdat je bang bent dat diegene je verlaat. Je forceert jouw positie binnen een groep, omdat je bang bent dat je anders niet meetelt of niet gezien wordt. Je koopt snel dat kaartje, omdat je bang bent dat het anders weg is. Zo probeer je jouw plek in dit leven vast te leggen. Deze angst dat we niet mogen bestaan zonder daar iets voor te hoeven doen en de angst om tekort te komen, vindt zijn oorsprong behalve in de verhalen die we onszelf en elkaar vertellen vaak ook in levenservaringen. Het vormt onze realiteit. En dus gaan we de vervulling van onze behoeften controleren.

In plaats echter van de ander of iets anders te gaan claimen uit angst voor tekort, kun je je ook afvragen: Wat in jou mag nog niet bestaan? Welke behoefte heb je en hoop je zo af te kunnen dwingen? In hoeverre hou jij angstvallig vast? En waarmee hebben anderen dan daarmee dus een haakje in jouw innerlijke wereld? De mate waarin jij innerlijk vrij bent en ontvankelijk bent voor het in flow laten ontvouwen van het leven, hangt af van de mate waarin jij zelf in staat bent in jouw behoeften te voorzien. Op het moment dat je dit bij iets of iemand anders neerlegt, komen angsten om de hoek kijken en bevestig je het verhaal van ‘claim je plekje’ en torn je zelf weer aan je bestaansrecht.

Geloof jij wel dat je er mag zijn, dat alles in jou er mag zijn?

Stem geven aan de behoefte die er in je leeft en aandacht geven aan de onzekerheid over jouw bestaansrecht en eigenwaarde geeft heling en ruimte voor transformatie van jou realiteit. Welke onzekerheid over dat jij er mag zijn, zonder er iets voor te hoeven doen, en dat jij mag uiten en ontvangen waar jij naar verlangt zonder dit op te moeten eisen, vraagt jouw aandacht. Waar leef jij nog in een tekort?

The only way out, is in. Wil je daadwerkelijk onthecht zijn van het hoe en al jouw ware hartsverlangens in vervulling zien gaan, dan is het belangrijk om open te staan voor de overvloed van het leven, die in al haar vormen zich kan aandienen. Vaak onverwacht, altijd mooier dan gedacht.

“Claim your spot” vraagt dan ook vooral om leiding en verantwoordelijkheid te nemen over je innerlijke wereld.

Own it. It’s all yours.