Gisteren spraken we tijdens mijn lezing over de ‘splitsing van tijdlijnen’ waarbij we nu duidelijk zien dat alles gebaseerd op de Fibonacci reeks in elkaar stort. De reden is dat deze reeks bij benadering het leven verklaard, gebaseerd op de (afkorting) van het getal phi.
Het maakt deze realiteit instabiel.
Onze hele samenleving, inclusief bankensysteem, maar hoe wij het leven (de matrix) zien, is daar op gebaseerd. En zonder daar al te diep op in te gaan is het momenteel voor niemand meer een verrassing dat ons wereldbeeld ineen stort. Letterlijk en figuurlijk.
Er is nog een realiteit naast deze tijdlijn genaamd de God sequence, die niet geheel toevallig ook gekoppeld is/kan worden aan het Christusbewustzijn. Lange tijd zat deze een soort van verscholen achter die andere werkelijkheid. Die doordat hij zelf instabiel is, zich door energie van de God sequence te trekken, stabieler werd.
Deze tijdlijnen zijn echter eind vorig jaar gekruisd en doordat de huidige zichtbare realiteit zich niet meer kon vastgrijpen aan die God sequence, met name omdat die sterker afbuigt en omdat de God sequence nu de leidende tijdlijn is, zien we dat de ineenstorting nog sneller gaat. Net als ons ontwakingsproces.
Het is een beetje kort door de bocht uitgelegd, en dus in de comments een link naar een video die het wat uitgebreider toelicht, maar voor mij komt het erop neer dat wat diverse wetenschappers, onderzoekers, voorspellingen en bewust denkende mensen al aanvoelen: het oude systeem stort in en het nieuwe is wel voelbaar, maar nog niet zichtbaar.
Niets dat niet uit liefde voortkomt, blijft bestaan.
En materie volgt bewustzijn. Het zijn voor mij dan ook vooral de overduidelijke keuzes waar we allen voor staan: Wie ben je, wie wil je zijn en in welke realiteit wil jij leven? Met andere woorden: Welke tijdlijn kies je? Kies je voor liefde of voor angst?
Velen voelen dat zij soms al in een andere realiteit leven, soms ook voelen ze zich met een been in het oude en de andere in het nieuwe staan, anderen voelen zich al langer niet van deze wereld en zien zelfs als, middels gekscherend glitches genoemd, de andere tijdlijn.
Tegelijkertijd hoor je ook velen zeggen: Ik kan niet wachten op de nieuwe wereld. Waarbij de overtuiging er is dat er opeens een hele andere 5D wereld verschijnt en alles pais en vree is. Zij geloven nog dat deze dimensies en realiteiten opeens daar zijn, zonder dat zij hun innerlijke vrijheid hebben bereikt. Dan wel dat het 3D veld opeens weg is.
De matrix die ons vasthoudt, die ons laat wachten, die ons laat hopen op een Messias en die ons continu afleidt, is met name dit verhaal. Steeds meer mensen worden wakker, maar zijn nog niet ontwaakt. Ze houden nog vast aan diverse identificaties die zich verankeren in het 3D bewustzijn, wat dus ook zorgt voor een verankering met het oude systeem en met hoe zij de wereld ervaren.
De 5D werkelijkheid heeft dan ook te maken met de geestelijke verlichting, oftewel met de geest verlichten van de zwaarte: van negativiteit, angst en bijvoorbeeld schuld(gevoelens). Dit kan door oprechte vergeving, dankbaarheid en zelfliefde. Zolang jij jezelf nog verhalen vertelt, dan wel laat vertellen, die jouw geest verzwaren en jou vasthouden in een 3D bewustzijn, kun je nog zoveel willen, maar blijf je vooral wachten op…
De matrix is de wurggreep van onze (negatieve) gedachten.
De 5D wereld is een bewustzijnstoestand, die niet opeens verschijnt omdat de tijd daar is. De keuze die je kunt maken ligt dan ook vooral in het meester worden over je innerlijke wereld, in het vrijbreken van je eigen duale gedachtegang en in het als een adelaar gaan beschouwen van het leven met compassie, voor jezelf en voor anderen.
Het kiezen van je tijdlijn doe je iedere dag meerdere malen, iedere keuze bepaalt met welke ogen jij de wereld inkijkt en hoe jij het leven ervaart. Zie jij liefde en eenheid of angst en verdeeldheid? De wereld is een spiegel en verhalen de weg naar het doorbreken van het glazen plafond van onze realiteitservaring.
Wat kies jij vandaag?
Liefs, Eveline