De vrouw die leeft in contact met haar baarmoeder, zal nooit uitdrogen. Het wordt me de laatste tijd steeds meer duidelijk. Mijn reis over het ontdekken van vele stigma’s en vastgeroeste verhalen over de vrouwelijke cyclus, haar vruchtbaarheid, haar seksualiteit en juicyness, begon al op vrij jonge leeftijd.
Toch was het pas toen een arts tegen mij zei dat ik in de vervroegde overgang zat (ik was nog maar 30) dat de betovering werd verbroken. Tot die tijd geloofde ik alles wat erover was verteld. Daarna werd alles anders en kwam ik via diverse boeken en lieve sisters steeds meer te weten over de vrouwelijke energie, haar lichaam en haar connectie met de bron.
In mijn boeken speelt dit ook een belangrijke rol.
En wellicht zijn er vele mannen die denken, ja leuk, maar wat heb ik eraan. Heb jij als man die vraag ook, dan herinner ik je graag eraan dat wij allemaal moeders hebben en wellicht ook vrouwen en dochters. Zij zijn allemaal vrouwen die nog steeds, tot op de dag van vandaag, gevangen zitten in verhalen en overtuigingen als dat zij moeten bloeden. En dat doen ze dan ook, met verve, overgave en trots.
En ja dat mag natuurlijk ook. Alleen jij bepaalt wie je bent en waar jij je mee identificeert en senang bij voelt. Tegelijkertijd kan het ook ervoor zorgen dat je leegbloed. En dat is waar ik hoop dat mijn inzichten iedere vrouw bij gaan helpen. En tegelijkertijd daarmee ook iedere man. Want los van de vrouwen in je leven, heeft iedere man ook een vrouwelijke kant. Het is dan ook het heilig huwelijk in jezelf tussen mannelijk en vrouwelijk welke ervoor zorgt dat je de dualiteit kan ontstijgen.
De baarmoeder staat in directe verbinding met de Bron.
Haar yoni is de portaal naar het universum. De baarmoedermond geven de kus des levens aan het kind dat uit haar geboren wordt en aan haar wederhelft. Als de vrouw leeft vanuit het contact met haar baarmoeder staat ze dus in directe verbinding met de Bron en dus zullen haar levensenergie en levenssappen rijkelijk stromen. Joy, overvloed en expansie zijn niet voor niets woorden die gekoppeld zijn aan het bekken, aan haar yoni en juicyness.
Toch vertellen velen elkaar nog steeds een heel ander verhaal met als moraal van het verhaal dat menstruaties pijnlijk en zwaar (kunnen) zijn, dat zwangerschappen en bevallingen de nodige desastreuse schade (kunnen) aanbrengen, en dat de overgang ook gepaard gaat met allerlei klachten. Het is inderdaad bijna een feit van algemene bekendheid dat dit is hoe het gaat. Maar, wil dat ook zeggen dat het zo hoort?
De menstruatiecyclus van de vrouw, zowel tijdens als nadat die stopt, lijkt vooral een weg van (leeg)bloeden.
Waarbij er zonder meer van wordt uitgegaan dat dit er nu eenmaal bij hoort. Natuurlijk proberen we eea. te verzachten middels rituelen, supplementen, behandelingen etc. Maar tegelijkertijd is de algemene tendens ook: het is wat het is, het hoort er nu eenmaal bij als vrouw zijnde en dus moet je het vooral dragen met trots.
Het wordt prachtig gesymboliseerd door het plaatje van de jonge deerne versus de oude gerimpelde crone. Waarbij er wederom niets mis is met beide en je eigenlijk te allen tijde trots en vol zelfvertrouwen en zelfliefde mag (moet) zijn. Het gaat mij er meer om of het waar is? Is dit de weg die iedere vrouw uiteindelijk hoe dan ook bewandelt? Is er geen ontkomen aan? Of is dit slechts een wurggreep die onze eigen juicyness in zijn greep houdt?
Mijn weg leidde me naar tal van inzichten, doordat ik altijd als iemand zegt: ‘Dit kan niet’ of ‘Dat hoort er gewoon bij’ of ‘Het is gewoon zo’, ‘Je kunt er niets aan doen’ of bijvoorbeeld ‘Het is wat het is’ , ik denk: jaja, dat zullen we nog wel zien. Zo is het ook gegaan voor wat betreft alle vrouwelijke ongemakken en de standaard acceptatie van dat dit erbij hoort met natuurlijk vele ‘oplossingen’, maar geen enkele die de overtuiging in de bron aanpakte.
En juist in de Bron, in onze baarmoeder, ligt de grootste wond.
Daarom bloeden we nog massaal. Daarom lopen we nog steeds leeg. Er zit een gigantisch (energie)lek. Het goede nieuws is dat dit dus ook de ingang is naar transformatie van onze eigen gedachten en overtuigingen. Wil je verhaal van het oude gerimpelde, misschien wel uitgedroogde besje, blijven geloven of kies je voor de juicy, zoetsappige, stromende vrucht des levens?
Durf je werkelijk vrij te breken, voorbij angst, schuld en schaamte, en ben jij in staat om je eigen onzekerheden, twijfels en pijn aan te kijken en in zelfliefde te verzachten? Wil je niet langer leven op je vuur waardoor je opgebrand raakt of continu maar meestromen waardoor je uitgeblust raakt? Wil je leven vanuit een balans tussen je vuur en water, deinend op de onderstroom met een juicyness die je orgastisch laat leven?
Wil je open staan voor een ander verhaal over de vrouw en haar baarmoeder?
Volg me dan op de socials, kom naar een van mijn lezingen, luister binnenkort naar mijn podcasts, lees mijn boeken en stap samen met mij in een orgastisch leven. Ik ga hier namelijk heel veel over delen. 😉
Liefs, Eveline