Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet en ‘het’ is….
Terwijl we dit spelletje nu alweer een tijdje met elkaar spelen en op dit moment hopen op antwoorden uit de donkere diepten van de oceaan, weet ondertussen niemand meer wat ‘het’ nu feitelijk nog is. Trans-parant is het in elk geval al heel lang niet meer. Alhoewel het toch zo recht ‘in je face’ is, dat het je eigenlijk niet meer kan ontgaan.
Neem bijvoorbeeld de meest recente oefening van het John Hopkins Center for Health in samenwerking met de WHO en De Bill & Melinda Gates Foundation. Catastrophic Contagion werd deze fictieve dreiging voor 2025 genoemd, veroorzaakt door een fictief virus genaamd SEERS: Severe Epidemic Respiratory Syndrome. Klinkt angstaanjagend nietwaar. Toch is het zoals Biden en Bill zeggen: er komt een nieuwe pandemie. We kunnen dus beter voorbereid zijn.
Misschien kunnen ze dit keer ook alvast patenten voor vaccins vast laten leggen en het productieproces ervan opstarten, alsook medicatie ontwikkelen voor bijwerkingen daarvan. Dat scheelt een hoop ingrijpende maatregelen. Daarbij een gewaarschuwd mens telt voor twee. Of zou dit al standaard bij de nieuwe WHO protocollen zijn inbegrepen? Regeren is nu eenmaal anticiperen.
Het hangt er in dat geval maar net vanaf wie je dient als leider.
Tijdens mijn rechtenstudie was mij altijd verteld dat recht ontstaat vanuit de roep van en de noodzaak in de samenleving voor aanpassingen van de wet, voortgedreven door veranderende omstandigheden en gedragen door de meerderheid. In de praktijk blijft hier echter steeds minder van over, waardoor je je kunt afvragen of het dan nog recht is?
Gelukkig hoeft niemand zijn hoofd daar meer over te breken dankzij onze minister Jetten. 28 miljard uitgeven om een impact van 0,000036 te hebben op de temperatuur is niet alleen krom, het is ook heel slecht bestuur. Maar het leidt in elk geval af van de stijgende prijzen, de toenemende inflatie, de stijgende aantallen (chronisch) zieken en mensen met psychische klachten. Om nog maar niet te spreken over een eventuele oversterfte.
Wellicht is dat maar goed ook.
Nu een huurlingen leger opeens een dreiging kan zijn voor Moskou, biljonairs zich vrijwillig als sardientjes laten inblikken, een partij uit de democratie kan worden gezet, huizen niet meer vrij verkoopbaar zijn, muggen worden getest op aantrekkelijkheid, mensenhandel openlijk wordt besproken, de keuze voor vleeseters voortaan lab-vlees, 3D geprint vlees of insecten is, omdat boeren ‘gewoon een andere baan moeten zoeken’, kloven in de samenleving worden gedicht door commercials en de implosie van het financiële stelsel wordt opgelost door de invoering van een digitaal muntsysteem, is het vooral de vraag ‘waar wind ik me over op?’.
Gelukkig is er ook een keerzijde.
Want juist dat opwinden hebben we al veel te lang gedaan. Het is tijd om ons te ont-winden. We hebben ons veel te lang laten vertellen waar onze aandacht naartoe moest gaan. ‘Wat wel en wat niet?’ werd voor ons bepaald doordat media, leiders en aanverwante machthebbers en wannabees vooral hoofdzakelijk en uitdrukkelijk ons één kant op lieten kijken. En wij hebben dit spelletje te goed (mee)gespeeld. Doordat we continu naar ‘het’ zochten, zagen we immers verder helemaal niet wat er nog meer gebeurde en waren we vooral goede volgzame burgers. Onze aandacht heeft buiten onszelf gelegen en velen hebben de eigen macht, kracht en autoriteit vrijwel volledig uit handen gegeven.
Zelfs nu nog men denkt reddeloos verloren te zijn.
Bepaalde partijen voeren en varen hier wel bij. Het was voor diegenen een gat in de markt. Maar net als dat een zwart gat de bron van alle creatie is en vol potentie, is juist dit zwarte gat in ons bewustzijn de weg eruit. En dat is dan ook de grootste strijd die gaande is. Net als toen de oorlog tegen de drugs werd verklaard. We mogen niet (te) bewust worden van het universum, van liefde en licht, en van dat we allemaal met elkaar verbonden zijn.
Gelukkig zijn tijden aan het veranderen. Letterlijk en figuurlijk. We gaan ‘het’ zien wordt nu nog veel gebruikt vanuit een twijfel, een bepaalde mate van onzekerheid. We denken nog steeds dat het eerst zien, dan geloven is. Toch is het andersom. We mogen gaan geloven dat er meer is. Dat alles wat gebeurt een hoger doel dient. Dat er geen goed of fout is en het uiteindelijk allemaal leidt naar een kwantumsprong die ieder voor zich mag maken en ons collectief de kans geeft op een mooiere wereld.
Dit geloof in het Goddelijke Plan begint echter eerst met ‘het niet-meer-geloven’ van wat ons is verteld en wat ons nog steeds dagelijks wordt verteld. Het vrijbreken uit de matrix begint met het bevrijden van je geest. Dat begint bij het stretchen van je geloofssystemen. Wat is waar en wat niet? De antwoorden vinden we dankzij AI niet meer op straat. Je wordt door hologrammen, chatbots en diverse andere technische hoogstandjes belazert waar je bij staat. Het is niet meer altijd waar wat we zien. Dus raakt het spelletje ‘ik zie ik zie’ uit de gratie, waardoor we weer om ons heen en vooral in onszelf gaan kijken.
We vinden de antwoorden wel nog steeds in onszelf. En dat biedt kansen.
Zeker omdat alles wat om ons heen gebeurt ons hierbij helpt. Je hoeft ‘het’ alleen maar vanaf de andere kant te bekijken. Als je uitzoomt en het grotere geheel durft te beschouwen, krijg je de mooiste aanwijzingen en knipogen van het universum/God. Je hoeft er enkel voor open te staan. Het is namelijk altijd ‘recht in je face’ dus wil je een exit, wil je naar een andere tijdlijn? Dan is het tijd om te gaan onthechten. Durf los te laten wie je bent, wat je verteld is, en durf vooral los te komen van je eigen overtuigingen in hoe iets zou moeten zijn of wat goed of fout is.
Die nieuwe dreiging SEERS? Zoek de term maar eens op. Dan kom je uit bij de vertaling : zieners/helderziende. Hoe gaaf is dat? Als corona de terugkeer aankondigde van de krans/kroon, oftewel de terugkeer van het licht waardoor alles dat duister is zichtbaar werd, dan is deze komende pandemie die van de terugkeer van de zieners, de paranormaal begaafden. Ik kan nu al niet wachten en voel aan alles dat het ontwaken van de mens wordt gediend door alles en dan ook alles wat er nu gebeurt.
We staan op een tweesprong en de keuze is aan jou.
Choosing timelines. Het zijn de woorden die ik al een paar jaar hoor als ik afstem op mijn hoger zelf, God, de Bron, het Licht of hoe je het ook wil noemen. Ik geloof dat de tijdlijn waarop het oude zijn fundament heeft gevormd instabiel is en op instorten staat. Maar niet voor er complete chaos volgt. De tekenen zijn duidelijk. Tegelijkertijd is er een andere realiteit die voor velen wel al voelbaar is, voor sommigen al tastbaar en voor een enkeling zichtbaar. Die tijdlijn is die van de Goddelijke, Kristallijne realiteit. En ieder van ons kan hiervoor kiezen.
Dat vraagt echter een hoop vertrouwen en vooral veel zachtheid, loslaten, onthechten en jezelf geestelijk ver-lichten. De opmars van plantmedicijnen maakt mij duidelijk dat dit zwarte gat in ons bewustzijn alles dat niet meer dient opslokt en tegelijkertijd vol potentie is om alles dat wij maar willen te manifesteren. Het is maar net of je met het duister mee ten onder wilt gaan en wilt blijven hangen in een oneindige loop of dat je wil dansen op de hogere frequenties van het ware leven.
Ik heb mijn keuze gemaakt en ik zie steeds meer mensen dat doen.
Echter tot die andere realiteit voor velen zichtbaar wordt, mogen we af en toe nog op het randje tussen het oude en nieuwe balanceren, zodat we anderen kunnen uitnodigen naar het Gouden Pad van onze ziel. En dat doe je niet door ze nog meer angst aan te jagen. Maar door ze liefdevol de hand te reiken.
‘Kom hier ook heen’, ‘Het is zo fijn’, ‘Kom dansen’, ‘Pak mijn hand’.
Klinkt dat niet veel beter dan: ‘Als je nu niets doet dan gaan we er allemaal aan?’
Laten we de juiste kant op gaan (kijken).
Meer weten over hoe je deze sprong kunt maken?
Liefs, Eveline